In de maand oktober worden veel mensen al lichtelijk nerveus bij de gedachte aan ‘kerstmis’. Ik ken iemand die helemaal niks heeft met kerst omdat het alleen maar onrust en verdrietige herinneringen naar boven haalt. “Kerstmis was ongezellig doordat mijn ouders ruzie maakten”. Een ander vertelde me dat door de scheiding van haar ouders kerstmis op drie verschillende plekken gevierd wordt. “Drie dagen kerst vieren vind ik teveel, maar dan moet ik iemand afzeggen en ik wil niemand teleurstellen”. Afgelopen voorjaar ontmoette ik Sue. Ze kwam voor een opstelling omdat ze elk jaar hetzelfde conflict met haar moeder had over de kerst.  Sue had last van de dwingende toon waarop haar moeder haar toesprak over de kerstdagen. Er lag een hoge verwachting bij haar moeder en Sue voelde geen enkele ruimte om iets anders te organiseren voor zichzelf.

In een opstelling legde Sue haar gezin van herkomst neer, vader, moeder, twee oudere tweelingzussen en haar jongere broer. Sue legde zichzelf, samen met haar broer verder bij de anderen vandaan. Ze voelde dat haar vader wel contact zocht met haar maar haar moeder was erg gericht op de tweeling. Ik vroeg haar naar de dynamiek tussen moeder en de zussen en Sue begon te huilen. De tweeling was erg vroeg geboren en hadden een aantal weken in de couveuse gelegen, één van hen was erg zwak en de kinderartsen vreesden voor haar leven.  Gelukkig sterkte ze aan en beide meisjes kwamen 31 jaar geleden in de decembermaand weer thuis. Ik liet Sue zien dat haar moeder hier een diepe angst heeft zitten en er alles aan zal doen dat iedereen gezond en wel samen kan zijn. Dit patroon heeft zich de jaren erna bij haar alleen maar dieper ingegraven. Sue ontspande en kon begrijpen waarom haar moeder doet wat ze doet. Ook kreeg ze inzicht in haar eigen gedrag dat juist altijd het tegenovergestelde wilde. Sue kon naar haar moeder uitspreken dat ze de dingen op haar eigen manier wil doen, los van de angsten van moeder.

Sue kon in de opstelling haar plek weer innemen als derde kind en voelde zich meer verbonden met haar gezin.

Dit jaar viert Sue op haar eigen manier kerst. Ze had zich volledig vrij gevoeld om van haar familie alleen haar broer uit nodigen. Ze vertelde: “ik heb dit jaar besloten om naar mijn gevoel te luisteren en hier ook naar te handelen. Naar mijn ouders en zussen toe heb ik mijn keuze gewoon medegedeeld, zonder schuldgevoel, het was een verademing!”. Op de vraag wat haar ouders er van vinden antwoordde ze: “dat weet ik niet, ik heb alleen mijn keuze kenbaar gemaakt en mijn moeder reageerde vrij relaxed”.

De liefde die ze voelt voor haar ouders en zussen is niet veranderd, sterker nog, ze voelt zich meer verbonden en minder gebonden.

Wat een vrijheid!

Door: Nathalie Tolk

Praktijk: Het Krachthuis