Systemisch scheiden – wat ouders en kinderen werkelijk nodig hebben
Wie werkt met gezinnen weet: een scheiding is nooit alleen een juridische of praktische gebeurtenis.
In de onderstroom is het een systemische verschuiving – het gezin zoals het was verandert van vorm, maar de verbindingen blijven. En juist die onzichtbare verbindingen bepalen of een scheiding destructief of helend uitwerkt.
De onderstroom van een scheiding
In elk gezin werken diepe krachten: liefde, loyaliteit, schuld en trouw. Wanneer ouders uit elkaar gaan, komen deze in beweging. Een kind blijft innerlijk altijd verbonden met beide ouders – ook als de relatie tussen hen eindigt.
Toch zie ik in de praktijk dat veel hulpverlening zich vooral richt op het kind. Vanuit zorg, bescherming en stabiliteit. Maar het kind richt zich primair op de ouders. Dáár ligt de sleutel tot rust.
Wie met ouders werkt, raakt direct de wortel van de dynamiek.
De snelweg: werken met de ouder
In systemisch werk weten we dat wanneer een ouder zijn of haar plek weer volledig inneemt, het kind zich vanzelf ontspant.
De snelste weg naar herstel is dan ook niet om met het kind te werken, maar om met de ouder te werken.
In een Individuele Opvoedopstelling® wordt zichtbaar wat er onbewust speelt tussen ouder, ex-partner en kind. Ouders ervaren hun eigen positie opnieuw, zien waar verstrikking plaatsvond en waar loslaten nodig is.
Vanuit dit herstelde innerlijk beeld kan de ouder weer leiden, en het kind weer kind zijn.
Wat kinderen werkelijk nodig hebben
Kinderen hebben niet nodig dat hun ouders perfect met elkaar omgaan.
Ze hebben nodig dat hun ouders elkaar innerlijk erkennen – als de andere ouder van hun kind.
Dat maakt het kind vrij van de keuze tussen loyaliteiten.
Wanneer ouders systemisch scheiden, ontstaat er geen ‘goede’ scheiding, maar een nieuwe ordening: ieder op zijn eigen plek, als ouder en niet meer als partner.
Rust keert terug, niet door afspraken, maar door innerlijke beweging.